Liderlik Takımları Neden Başarısız Olur?


Thomas Keil ve Marianna Zangrillo'nun HBR'de yayımlanan yazılarından bir kesit. Yazının tamamını okumak için bağlantı sayfanın aşağısında yer alıyor.

Liderlik takımları genelde üç ana işlevsizlik örüntüsünden birini sergiliyor. 

İç çatışma ve politik manevraların damga vurduğu ilkine köpekbalığı havuzu; çatışmalardan kaçınma ve işbirliğine gereğinden fazla vurgunun karakterize ettiği ikincisine evcil hayvan çiftliği; rehavet, kifayetsizlik ve geçmiş başarılara sağlıksız bir şekilde odaklanmanın öne çıktığı üçüncüsüne de vasatlığın hakimiyeti adını veriyoruz. Bunların üçü de takım ve şirket performansını kötü etkiliyor ve işlerin aksamasına yol açabiliyor.

Köpekbalığı havuzu:  Tepedeki takımlarda ancak çok hırslı olan liderler yer alabilir ve bu figürlerin fikirlerine destek sağlamak, kıt kaynaklara ulaşmak veya terfi edebilmek için birbirleriyle rekabete girmeleri kaçınılmazdır. Belirli sınırlar dahilinde kaldığı sürece bu sağlıklı ve önemli bir rekabettir zira inovasyonun fitilini ateşler ve hedeflenen sonuçların alınmasına yardımcı olur. Ancak kontrol altında tutulmadığında toplantıların kişisel çıkarların savunulduğunu savaş alanlarına dönüştüğü, kararların samimi tartışmalar yerine güç çatışmaları sonucunda alındığı ve takımların konsensüse ulaşma ve stratejik inisiyatifleri hayata geçirmede zorlandıkları, bencil ve yıkıcı bir beslenme çılgınlığına dönüşebilir. 

Liderlik takımları neden köpekbalığı havuzlarına dönüşürler? Araştırmamız bunun en yaygın sebebinin CEO ya da takımın yöneticisinin net bir rota çizme, sınırlar belirleme ve takım üyelerinin agresif davranışlarını daha yolun başında dizginleme konularında sınıfta kalması olduğunu gösteriyor. Bencil davranışlar sergileyen tek bir kural tanımaz takım üyesi dahi diğerlerinin de işbirliği ahlakını bir kenara itmelerine, moral yitimine ve takımın verimliliğini kaybetmesine yol açabilir.

Evcil hayvan çiftliği: İkinci işlevsizlik örüntüsü işbirliğine sağlıksız hürmet gösteren bir yaklaşımdan ibarettir. Tıpkı rekabet gibi işbirliği de sağlıklı bir takım için elzemdir. Ancak takım üyeleri uyumlu bir görüntü çizmek adına ciddi tartışmalardan feragat ettiklerinde organizasyonun performansı düşer. 

Evcil hayvan çiftliğine saplanıp kalmış takım üyelerinin unuttuğu şey şudur: Yöneticilik, doğası gereği, bir temas sporudur. Tepe yönetim takımlarının karşılaştığı sorunların nadiren bariz çözümleri olur; ki bu sorunların organizasyonun daha alt kademelerinde çözülememiş olmalarının nedeni de budur zaten. Karşılaştıkları karmaşık sorunların üstesinden gelmek isteyen liderlik takımı üyelerinin dinamik tartışmalar yapmaları gerekir. Birbirlerinin fikirlerine meydan okumalı, varsayımlarını sorgulamalı ve tartışmaktan kaçınmamalılar. Ortak bir hedef doğrultusunda işbirliği yaptıklarında dahi ihtilaf, rekabet ve hırsları tarafından yönlendirmeyi sürdürürler. Bu faktörler ortadan kalktığında elinizde verimsiz bir iyiliğin hüküm sürdüğü bir evcil hayvan çiftliğiyle kalakalırsınız. Bu ortamda herkes yüzleşmeden kaçar, toplantılar yankı odalarına dönüşür, fikirlere meydan okunmaz ve kararlar kritik değerlendirmeler yapılmadan alınır. Bunun sonucunda da takımlar çok az sayıda inovasyon, yenileme ve büyüme fırsatı yakalarlar. 

Vasatlığın hakimiyeti: İlk iki işlevsizlik örüntüsü rekabet veya işbirliğine yapılan aşırı vurgu sonucunda ortaya çıkarken, üçüncü örüntü rekabet ve işbirliğine yeterli vurgu yapılmadığında ortaya çıkar. Takım üyeleri bireysel birim performansını yönlendirmek için gerekli beceri ve motivasyona sahip değillerdir. Takıma bir işbirliği havası da hakim değildir. Yöneticiler silolar dahilinde çalışırlar ki bu da sinerji oluşumuna engel olur ve mükerrer girişimlere ve fırsatların kaçırılmasına yol açar. 


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yönetim Üzerine Tavsiye Kitaplar

Aziz Nesin’in, Gürültücü Komşusuna Yazdığı Mektup