Çalışmak

Bizim takımımızda en iyi oyuncular, hazırlık safhasına önem veren oyunculardı. İyi ve büyük futbolcu olmalarının bir nedeni de buydu. David Beckham, Ryan Giggs, Cristiano Ronaldo ve Wayne Rooney; hepsi de antrenmandan sonra kalır ve frikiklerini kusursuzlaştırmak için çalışırlardı. Uzun bir banyo ya da bir masaj için ortadan kaybolmazlar veya bir otomobil satıcısına yetişmek zorunda oldukları için bir an önce kapıya. Bu futbolcular, topu cansız mankenlerden kurulu bir barajın üzerinden falsolandırarak kaleye gönderebilmek için bir yarım saatlerini harcamak konusunda taviz vermezlerdi. Bu nedenle Beckham frikikleri kaleye 22-27 metre, Giggs 16-21 metre, Rooney de ceza sahasına yakın mesafeden gole çevirme konusunda usta olmuşlardır. Ronaldo ya gelince; o frikikleri aydan bile gole çevirebilirdi.

Beckham'ın 1996'da Wimbledon'a karşı orta saha çizgisinden attığı gole, seyirci mucize gözüyle bakmıştı. Ama bu mucize değildi. Bu vuruşu yüzlerce kez çalışmıştı ve Güney Londra'da bu fırsat eline geçince, değerlendirmişti. United futbolcularının attığı birçok golde benzer çalışmaların ürünüydü. Bu goller antrenmanlar sırasında atılmış ve kesinlikle yüzlerce kez üzerinde çalışılmış gollerdi. (Alex Ferguson, Liderlik, s. 74-75)

Ve Dostoyevski diyor ki:

İnan bana, her yerde çalışma, hem de korkunç bir çalışma gerekli. İnan bana, Puşkin'in hafıf ve ince bir şiiri, Puşkin tarafından uzun uzun düzeltilip işlendiği için bir çırpıda yazılmış gibi durmaktadır. Kolayca yazılmış hiçbir şey olgun değildir.